Το σύστημα του Chow Gar Southern Praying Mantis ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των κινέζικων πολεμικών τεχνών που προέρχεται από τον λαό Hakka. Στις αρχές του 1900, λόγω κοινωνικων αναταραχών, οι Hakka (客家 που μεταφράζεται ως 'φιλοξενούμενη/ξένη οικογένα') μετανάστευσαν από την βόρεια Κίνα στην νότια επαρχεία Guangdong και ειδικότερα γύρω από το Hong Kong.

 

Ο Νότιος Μάντης έχει πολλά κοινά με άλλα νότια συστήματα όπως το Pak Mei και το Dragon Kung Fu. Από τα τέσσερα στιλ Νότιου Μάντη το Chow Gar είναι το ένα από τα δύο πιό διαδεδομένα (το άλλο είναι το Jook Lum) με μεγάλη ανάπτυξη ειδικά στην Μεγάλη Βρετανία και στην Αυστραλία. 

 

Έχοντας μία ξεκάθαρη γενεαλογία 250 χρόνων και μία συνεχόμενη παράδοση διδασκαλίας από μεγάλους δάσκαλους, οι τεχνικές και οι μέθοδοι προπόνησης έχουν παραμείνει αναλλοίωτες, διατηρώντας τις παραδοσιακές μεθόδους μάχης και ανάπτυξης δύναμης.

 

Με βάση την παράδοση, ένας μοναχός από το μοναστήρι του Shaolin, ονόματι Chow Ah Naam, ανέπτυξε το σύστημα βασιζόμενος στις σκληρές τεχνικές QiGong και σκλήρυνσης του Shaolin και εμπνευσμένος από τις κινήσεις του Μάντη (Αλογάκι της Παναγίας). Αργότερα, ο Chow Ah Naam δίδαξε το σύστημά του σε έναν άλλο μοναχό, ονόματι Wong Fook Go.

​

Όπως ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή, ο Wong Fook Go πέρασε μία περίοδο εκτός μοναστηριού να περιπλανείται. Κατά την διάρκεια των ταξιδιών του, συνάντησε σε ένα χωριό του 'Ανατολικού Ποταμού' (Tung Kong, επαρχεία Guangdong) τον Lau Soei που ήταν φημισμένος για τις ικανότητες του στο kung fu. Οι δυό τους μονομάχησαν μετά από πρόκληση του Lau Soei και ο μοναχός νίκησε. Έτσι ο Lau Soei ζήτησε να γίνει μαθητής του Wong Fook Go και να διδαχθεί το στιλ του Νότιου Μάντη.

 

Με το τέλος της δυναστείας Τσινγκ (Qing Dynasty) το Hong Kong γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση και μεγάλη αύξηση πληθισμού, έτσι ο Lau Soei  επέλεξε να συνεχίσει τη διδασκαλία του εκεί. Μέχρι τότε, τα συστήματα των Hakka διδάσκονταν αποκλειστικά εντός της κοινώτητας των Hakka. Ο Lau Soei όμως, ήταν ο πρώτος που επέλεξε να διδάξει εκτός της κοινώτητάς του κι έτσι ένας από τους μαθητές που δέχτηκε ήταν ο Yip Shui, που ήταν Καντονέζος. Ο Yip Shui ήταν από τους κοντινότερους μαθητές του, και μάλιστα ήταν εκείνος που γηροκόμισε τον Lau Soei τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο Lau Soei πέθανε το 1942 (1866-1942), εν μέσω της κατοχή του Hong Kong από τους Ιάπωνες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και η ηγεσία του  Chow Gar Tong Long πέρασε στον Yip Shui. 

​

Εκείνη την εποχή, πολλοί αμφισβήτησαν την ικανότητά του Yip Shui και το δικαίωμά του να κληρονομησει την αρχηγεία του συστήματος, και αρκετοί τον προκάλεσαν σε μονομαχίες. Μάλιστα, αμέσως μετά τον θάνατο του Lau Soei, κάποιοι δάσκαλοι δήλωσαν πως κανένας μαθητής του Lau Soei δεν ήταν αρκετά ικανός και δεν είχε διδαχθεί όλη τη γνώση ώστε να αναλάβει την ηγεσία. Ο μόνος που δέχτηκε την πρόκληση ήταν ο Yip Shui και την κέρδισε, όπως και όλες τις υπόλοιπες, αποκτόνας έτσι μεγάλη φήμη στο Hong Kong για τις μαχητικές του ικανότητες.

​

Το 1974, ο  γιός του Yip Shui, Yip Chee Keung, έφερε το Chow Gar Tong Long στην Μεγάλη Βρετανία. Το 1975 πήγε στη σχολή και ξεκίνησε να προπονείται ο Paul Whitrod. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο δάσκαλος Yip Shui και ο Yip Chee Keung κάλεσαν τον Paul Whitrod να πάει στο Hong Kong και να μείνει στο σπίτι τους. Προπονούμενος τρεις φορές τη μέρα, ο Paul Whitrod διδάχθηκε το σύστημα του Chow Gar Hakka Tong Long καθώς και Κινεζική Ιατρική, συμπεριλαμβανομένης της θεραπευτικής παράδοσης του DitDa (παρακλάδι της Κινέζικης Ιατρικής για την αντιμετώπιση τραυματισμών). Ο SiGung Yip Shui πέθανε το 2004, σε ηλικία 92 ετών (1912-2004).

 

Ο John Haygood είναι μαθητής του Sifu, Paul Whitrod, επίσημου εκπροσώπου του του Chow Gar Hakka Tong Long στην Μεγάλη Βρετανία, και διδάσκει στην Ελλάδα με την άδεια και υπό την καθοδήγηση του Sifu Paul Whitrod.